De supermarkt verdwijnt, een natuurlijk proces?

Hier in het dorp kan de lokale buurtsuper niet meer rondkomen. Ze hebben het op moeten geven, en na deze week zullen de deuren definitief sluiten. Dit is dé talk of the town uiteraard! Iedereen wijst naar elkaar, van politiek naar burger, van klant tot ondernemer. Dit wilden we niet verliezen! hoe moet dit nu verder voor de leefbaarheid in ons dorp?

Kleine moeite

Terwijl de eigenaar aangeeft dat indien iedereen die hier woont voor € 15.- per week zou spenderen de winkel gewoon levensvatbaar was geweest. Blijkbaar was dit te hoog gegrepen. Ik denk wel dat dit toonaangevend is voor een veel groter probleem waar we tegenaan lopen, en blijven lopen.

Deze lokale buurtsuper kan niet op tegen het geweld van de grote spelers, en wellicht speelt ook het aanbod van internet hier een actieve rol in. Terwijl ons dorp nog twee bakkers en een slager heeft, begrijp ik ook best dat deze afdelingen het wellicht ook wat zwaar hadden bij de super. Maar wat is € 15.- aan boodschappen per week nu?

Wie doet wat?

Zelf gaf ik hier zeker meer uit. Dit vooral omdat ik mijn pakketjes altijd bij deze super af kon geven, en als ik dan toch in de winkel was haalde ik ook direct de andere dagelijkse boodschappen. Niet dat ik hierdoor beter was dan anderen, ik kon het makkelijk combineren op die manier. En voor de super was juist dit de reden dat ze een post.nl balie hadden.

We wisten hoe het zonder was

Wat me bevreemd, dit pand heeft al eens een tijdje leeg gestaan, en toen er weer een winkel in kwam herinner ik me nog goed dat door het dorp gonsde dat we hier wel met zijn allen regelmatig boodschappen moeten halen wilde we dit niet weer verliezen, we hadden het verlies ervaren! Toen het aanbod er weer was werd er veel gebruik van gemaakt. Maar ik denk (of hoop) dat hier een of andere oplossing komt, daarna zullen we als dorp weer massaal gebruik maken van de winkel de komende tijd, waarna dit weer af zal zwakken als het enkel een kleine buurtsuper blijft. In het begin staan we in de rij, daarna is het weer zoals het altijd was.

Een winkel zijn vooral muren en een dak

Maar met een winkel is dit makkelijk op te lossen! Je richt de boel opnieuw in, komt met een of andere formule en het staat er weer! We hebben verlies ervaren en willen dit voorkomen, tijdelijk zijn we fanatiek en langzaam maar zeker vervallen we weer in oude patronen.

We komen tot de kern!

Phoeh, dit was een lang stuk om tot de kern van mijn verhaal te komen! Maar in de natuur gebeurd dit ook! Ergens weten we (bijna)allemaal wel dat bijen belangrijk zijn, en we willen ze niet missen. En toch sterven ze uit, en wordt er weinig tegen gedaan! Als iedereen een kleine bijdrage zal leveren zou dit ook niet gebeuren, maar het gebeurt wel.

Spijt?

En als het punt komt dat we te weinig (solitaire) bijen hebben dan gaan we allemaal naar elkaar wijzen uiteraard! De natuurbeheerders richting beleidsmakers, de burgers richting de boeren, de imkers richting chemie bedrijven en ga maar door! Pas als ze er niet meer zijn, en we ervaren wat er allemaal fout gaat en voelen we de pijn. Dan krijgen we spijt, en willen we deze terug.

De natuur zijn geen muren en een dak!

Maar nu komt het probleem; het is geen winkel die je opnieuw in kunt richten. Het is natuur! En zeker bij de levende wezens is het vaak: weg is weg! Als ze zijn verdwenen op grote schaal kunnen ze ook niet meer terug komen. En als dit wel al lukt dat zal dit véle jaren duren voor een minimale populatie.

Het kleinste grote probleem ooit

Eigenlijk is dit geen heel sterke blog, want een krachtige blog geeft een probleem aan en een oplossing. Het probleem zien en aangeven is niet moeilijk, de oplossing aangeven wel! Of eigenlijk is de oplossing niet zo moeilijk, insecten hebben voer nodig, een slaap- of nestelplek en kunnen vrij slecht tegen gif, of gewasbeschermingsmiddelen of hoe je het ook wil noemen. Maar blijkbaar wil het maar niet lukken dit op grote schaal te realiseren. Nog nooit was een zo groot probleem zo makkelijk op te lossen, maar toch lukt dit niet! Helemaal vreemd als je bedenkt dat de wereld dan alleen maar mooier wordt!

Spijt!

Ik ben blij dat ik veel foto’s maak. Dan kan ik tenminste mijn kleinkinderen nog foto’s laten zien van alle mooie en bijzondere insecten die vroeger leefden! De vele vogels die we hadden en meer.  Helaas zijn die er dan niet meer als we zo doorgaan. Die hebben we dan vakkundig om zeep geholpen. Maar ze komen niet meer terug dan, geld was belangrijker dan natuur! En dan hebben we spijt…