Als een imker zo blij.

Als een imker zo blij

Klein kind hoorde ik mijn vrouw zeggen… Was dit tegen de kleine imker gezegd dan wat dit logisch, hij is 10jaar ten slotte! Helaas waren deze woorden voor mij bedoeld… Bijna automatisch overwoog ik of een tegenaanval of keihard ontkennen de beste tactiek was. Maar al vlot realiseerde ik me dat dit geen zin had. Niet voor niets was ik een paar uur eerder gestopt met werken, zodat ik de postbode niet zou missen die me een nieuwe schenkkan en een kaarsmal kwam leveren! Moeilijk dit als volwassen gedrag te betitelen vrees ik…

Wat maakt alles met BIJproducten zo bijzonder

Maar hoe komt dat toch dat het hele imkeren en alle BIJ zaken me zo boeien? Hoe komt het toch dat ik lippenbalsems en huid– en honingzalfjes zit te maken waar menig pubermeisje jaloers op zou zijn? Hoe komt het toch dat ik tegenwoordig schaamteloos naar de winkel loop om een nieuwe lading haarpinnetjes en haarelastiekjes te kopen? (deze laatste twee zijn voor mijn mallen om misverstanden te voorkomen!) En hoe komt het toch dat ik kaarsen ziet te gieten en rollen zo blij als dat kleine kind?

Voor de gene die me niet kennen, ik denk dat ik best wel een echte man ben. Ik ben op twee centimeter na 2 meter groot, (helaas)nogal fors en heb in mijn jeugd alleen maar met Barbie gespeeld als ik slachtoffers nodig had voor een groot ongeluk op mijn racebaan. Zit er ergens in mij toch een vrouw verscholen die op mijn 45^ste jaar een uitgang zoekt? Of heb ik andere trauma’s of tekortkomingen gehad in mijn jeugd?

Puur natuur en waardering

Nee, het zit ‘m allemaal in mijn genoegdoening die ik krijg uit het werken met echte pure natuurlijke producten. En minstens zo sterk: alle waardering die ik terug mag krijgen! Mensen die me spontaan foto’s sturen van een brandende bijenwas kaars waar ze op dat moment van genieten. Of foto’s van een kind met een huidziekte die dank zij mijn huidzalf ineens veel minder pijn heeft waar medische zalven te weinig uitkomst boden. En niet te vergeten de bijna wonderbaarlijke reacties die ik nu al terug mag krijgen over de werking van mijn honingzalf. En wat te denken van mijn vaste klant voor bijenwas kaarsen die ze in grote aantallen koopt. Want met zijn COPD zuiveren deze voor hem de lucht wat voor hem een werkend resultaat geeft.

De honingbijen en de natuur.

En niet te vergeten al de extra inkijkjes in de natuur die de bijen me de laatste jaren gegeven hebben. Niet alleen over de bijenkast, maar ook het bestaan van solitaire bijen. En het belang van wespen, hoornaars en andere insecten die voor mij in het verleden de titel ongedierte kregen. En het belang van een goed werkende natuur om ons heen! Mijn eigen schrik reactie toen ik me begon te realiseren hoe groot de cirkel van de natuur is, en hoe dun de touwtjes zijn die dit alles in stand houden. Mijn vrees als ik vaak zie wat we de natuur allemaal aandoen in de roep om goedkope producten, terwijl we deze aarde wel door moeten geven aan een volgende generatie!

Facebook

Maar ook kan ik echt genieten van Facebook. Niet zo zeer om Facebook zelf. Maar ik vind het fantastisch om te zien hoe veel volgers ik op mijn pagina heb gekregen (>3300!!! En nog steeds groeiend) en dat een gemiddeld bericht makkelijk groeit tot boven de 1000 mensen die dit bekeken hebben. en regelmatige uitschieters met duizenden mensen. Geweldig als mensen ook reageren en er ontstaat echte interactie. Zelfs het gesprek aangaan met iemand die een  ‘zure’ reactie geeft vind ik leuk. Dat geeft vaak weer wederzijds nieuwe inzichten.

Toen ik in mijn eigen tuin een klein drama had met een bijenkast en dit op Facebook plaatste heb ik twee dagen niet meer kunnen werken om iedereen te woord te staan, en zo veel mogelijk te reageren op berichten en mails.

Lezingen

Helemaal mooi vind ik het om lezingen te geven kwam ik zelf achter. Toen ik dit de eerste keer deed brak het angstzweet uit toen ineens bijna 100 dames me kritisch aankeken en ik de ene dame tegen de andere hoorde zeggen

Nah, een hele avond over bijen, dat zal een lange avond worden

Meteen spijt had dat ik daar stond! Maar tegen het einde van de avond kwam juist een van deze dames me complimenteren, en had iedereen een mooie en leerzame avond gehad. Tegenwoordig sta ik vol zelfvertrouwen samen met de kleine imker gepassioneerd te vertellen, en blijken de avonden telkens weer te kort omdat ik zo veel te vertellen heb! De feedback die ik daarna terug krijg is helemaal geweldig. Als mensen snappen waarom een wesp doet wat ze doet is de angst ook meteen minder!

En je wil niet weten hoe veel vragen ik gedurende het jaar krijg. Maar zeker in de zomer via privé berichten, mails en telefoon stellen mensen me aldoor vragen. Vragen hoe ze om moeten gaan met die bijen die in de tuin wonen, wat ze tegen die wespen kunnen doen en hoe ze zelf eens in een bijenkast kunnen kijken.

Vorig jaar kon ik een kind helpen dat een zo grote angst voor bijen, wespen en hommels had dat hij in de zomer niet meer naar buiten durfde te gaan. Hij had hier echt last van en op verzoek van zijn moeder heb ik daar een middag aan gegeven. Na deze middag was zijn angst vele malen minder en hij kon gewoon weer buiten spelen!

Het thuisfront

Maar het aller áller mooiste vind ik het om al deze zaken thuis te mogen delen. De kleine imker die achter me aan hobbelt als we weer een zwerm weg mogen halen, naar een markt gaan of een lezing mogen geven. En niet te vergeten de offers die dit van mijn vrouw vraagt. Eerst moest het tuinhuisje opgeofferd worden, hierna was de garage het slachtoffer welke binnenkort zelfs verbouwd wordt om als imkerruimte te dienen waar ik hele avonden achter elkaar bijenwas aan het zuiveren ben, kaarsen aan het rollen en gieten en zo meer.

Maar mijn vrouw gunt ons deze hobby. Niet alleen mijn vrouw, maar ook mijn ouders die een deel van hun huis qua ruimte hebben geleend. En zelfs mijn schoonmoeder die trouw naar elke lezing en markt mee gaat om telkens weer een prachtige verkooptafel op te bouwen, of een kraam in te richten helemaal naar het seizoen. Dat is toch echt het mooiste deel eruit, om dit zo met je gezin en familie te mogen delen!

Webshop

En bijna dagelijks kijk ik met spanning naar mijn mailbox of er weer een bestelling in de webshop gekomen is. Ik krijg zelfs een totaal gevoel van onrust als ik niet tussendoor kan kijken. Ik wil namelijk met ‘winkeltje spelen’ proberen bestellingen dezelfde dag te versturen (wat niet altijd lukt, maar weet dat ik het probeer!) Maar dat is weer een geweldige BIJkomstigheid van imkeren.

Zeg nu zelf, als zo veel mensen om je heen medewerking willen verlenen omdat ze zien hoe veel plezier een hobby je op kan leveren, dan kun je daar toch alleen maar als een kind zo blij mee zijn? Laat ik het anders noemen: ik ben als een imker zo blij!

(dit bericht had ik al een dag eerder geschreven, maar toen kwam de postbode met een ander pakket met hierin stiften om kaarsen te kleuren. Ik ben meteen naar de garage gegaan om uit te proberen en vergeten dit te posten, kinderlijk hé)