Facebook begrijpt me soms niet

Een beetje verwijtend springt de melding in mijn scherm, 7641 mensen die de imkerij leuk vinden hebben al een tijdje niets van me gehoord.(wat een bizar groot aantal!) Nu heb ik afgelopen vrijdag nog 3 berichten geplaatst, ik heb vrienden waar ik minder vaak contact mee heb! Gelukkig snappen die vrienden dat mijn passie een beetje elk stukje vrije tijd dat ik heb aan mijn imkerij besteed. Dat beetje ruimte dat in tijd nog overblijft is dan ook echt voor mijn gezin dat het soms ook leuk vind dat die imker die in de kelder woont even samen is (voor de duidelijkheid, de imkerij is in dit huis in de ‘ kelder’)

Je kunt niet alles…

Ik voel me dan ook een beetje beledigd door Facebook! Vele uren besteed ik hier jaarlijks aan. Ik heb het nog nooit bijgehouden, maar het zullen honderden uren zijn! Honderden uren dat Facebook van mij mag profiteren, en waarbij ik mijn stinkende best doe mijn volgers te informeren. Maar anderzijds kan ik dit Facebook ook niet kwalijk nemen. De meeste organisaties met dergelijke aantallen volgers zijn wel wat maatjes groter dan mijn imkerij, en vaak hebben ze zelfs een medewerker die specifiek belast is met sociale media. Mijn imkerij is erg breed qua aanbod van diensten en producten, maar per definitie is het een ‘ one man show’  wat me soms wel eens zwaar valt. Facebook zal minstens meer van me weten dan ik zelf denk of door heb. Maar wat ze uiteindelijk niet zullen weten is dat ik alles zelf doe. En dan bedoel ik ook echt alles! Mentaal staat de imkervrouw 100% achter me, maar ze heeft een eigen baan die voldoende van haar vraagt. De kleine imker vind het allemaal geweldig, maar zodra er klusjes moeten gebeuren die niet aan de bijenkast plaats vinden verkiest hij het hazenpad. (wat geen probleem is, hij is pas 11 en moet het vooral leuk blijven vinden)

Dagdagelijks mag ik pakketjes gereed maken voor verzending, waar ik uiteraard meer dan blij mee ben! Maar de inhoud van die pakketjes moet wel gemaakt worden. En al die bijenwas kaarsen maak ik zelf, net zoals de diverse huidverzorging producten. Sinds ik de mooie propolia producten verkoop heb ik ineens te maken met voorraad beheer. En tussendoor moet ik ook nog eens zorgen dat de boel hier gereed is voor het nieuwe bijenseizoen.

En dan verzorg ik ook nog cursussen en workshops, terwijl ik tegenwoordig ook nog eens lezingen door het hele land mag geven. Bedrijven betalen hier een mooi bedrag voor, maar dat kost wel enorm veel onderzoek van te voren, en vele voorbereidingen. Komende zaterdag mag ik weer een workshop geven aan een groepje mensen die overwegen imker te worden, dan moet de imkerij wel weer toonbaar zijn. Aangezien ik de ultieme chaoot ben (volgens de imkervrouw dan)  is dat ook iets wat de nodige tijd zal vragen.

Binnenkort zal ook nog eens de grote voorjaars schoonmaak van de imkerij plaatsvinden! Hoewel deze regelmatig gepoetst wordt is het toch zaak 1 maal per jaar alles eens zeer grondig onder handen te nemen, elk hoekje en plekje waar je normaal niet komt wordt dan aangepakt.

En nu heb ik het nog makkelijk! Nog even en de zon warmt ons stukje wereld weer lekker op, en dan gaan de vele bijen weer vliegen die graag hun aandacht krijgen. Ook de bijenoase hier aan de imkerij zal weer verder mogen groeien wat weer geld, maar vooral veel tijd zal kosten om bij te houden!

Maar uiteraard is mijn imkerij veel meer dan dat! Hoe veel lezingen ik ook geef, hoe veel scholen ik ook bezoek, hoe veel ik ook doe… Het is allemaal ontstaan door passie! En dan heb ik het niet (enkel) over passie richting mijn geweldige honingbijen, maar passie voor de natuur! En deze passie wil ik delen! Ik probeer mensen te bereiken hiermee. Ik probeer mensen in te laten zien hoe geweldig onze natuur is! Ik doe mijn best om mensen te laten realiseren dan hun eigen tuin een klein stukje van de natuur is waar ze veel kunnen doen. Ik probeer mensen in te laten zien wat er gebeurd met onze natuur op dit moment, en hoe erg deze onder druk staat! En de beste manier voor mij om mensen mee te laten kijken is eenmaal Facebook. Hier bereik ik veel mensen ineens, en soms lukt het me zelfs een belangrijk bericht de wereld in te slingeren wat ook nog eens massaal gedeeld wordt. Het is niet zo zeer dat ik blij wordt van dat delen, maar ik wordt blij dat ik op dat moment nog meer mensen mag bereiken dan ik normaal al bereik.

Liefst zou ik me alleen maar bezig houden met de bijen, de natuur en voorlichting. Maar net  zoals elk huishouden vallen ook hier met regelmaat facturen in de brievenbus die betaald dienen te worden, dus moet ik ook telkens commercieel denken en proberen hier een boterham aan te verdienen, zodat ik mijn bestaansrecht hou. Want alleen dan kan ik blijven doen wat ik doe! Het bedenken van Facebook berichten is inmiddels een tweede natuur geworden. Om onderwerpen zit ik dan ook nooit verlegen. Ik gok dat ik moeiteloos dagelijks een bericht of 10 de wereld in zou kunnen gooien, waarvan de helft dan ook nog écht interessant zou zijn. Maar dat vraagt wel een hele berg van iets waar ik chronisch te weinig van heb, en wat je niet kunt kopen… Tijd!!

Dus volg je mij op Facebook, vergeef me dan als het soms een paar dagen stil is. Dit komt niet vaak voor, maar soms zeker wel! Vergeet dan nooit dat ik bezig ben met dingen die zelfs Facebook niet ziet! Vaak in mijn imkerij, vaak bij mijn bijen en vaak in de bijenoase. Maar altijd heeft het een link richting de natuur. En hoe beter ik mijn best doe, hoe beter ik die natuur kan ondersteunen. Dat kan zijn met planten, maar ook dat ik ergens in het land vol passie sta te spreken tegen een groep mensen waarbij ik altijd hoop een paar mensen blijvend te kunnen raken.

Ik zit er niet in voor het geld. Ik weet zeker dat ik nooit rijk zal worden van mijn imkerij. Dat hoeft ook niet, de rijkdom die ik ontvang op andere fronten is voor mij onbetaalbaar namelijk! De rijkdom dat ik andere mensen mag raken, dat ik mooie dingen kan en mag doen en de rijkdom dat mijn bijen mij laten zien hoe het gesteld is met onze natuur. Maar bovenal de rijkdom als ik hoor dat ik mensen heb kunnen raken met mijn passie. En mocht ik in de toekomst meer financiële rijkdom weten te bereiken, dan zal dit direct weer richting natuur vloeien.

Voor mij is imker zijn een way of life geworden. Geen werk of verdienmodel, maar iets waar ik mee opsta en mee naar bed ga. En ik kan me niets mooiers voorstellen dan doen wat ik doe! Dat geeft me mijn energie en ‘drive’ Dus laat Facebook maar even zeuren dat ik een paar dagen stil ben geweest, ik weet wel beter!